یکی از شبهاتی که در فیلم موهن به طرز توهین آمیز به آن اشاره شده ، چند همسری پیامبر (ص) می باشد.
در جواب این شبهه باید گفت :
• پیامبر(ص) تا سن پنجاه یا پنجاه و سه سالگی غیر از «خدیجه»، همسر دیگری برنگزید.
• همه زنان پیامبر (ص) به جز عایشه بیوه بودند.
• پیش از آن که با پیامبر (ص) ازدواج کنند، یک یا چند بار ازدواج نموده بودند.
• پیامبر(ص) با قبایل انصار ازدواج نکرد.
• همه زنان پیامبر(ص) پس از خدیجه به فاصله بین هجرت تا فتح مکه به عقد پیامبر درآمدند.
• همة زنان آن حضرت پیش از آن که حکم حرمت ازدواج به بیش از چهار زن نازل
شود، به عقد پیامبر(ص) درآمده بودند. آیه مربوط به حرمت بیش از چهار زن، در
اواخر سال هشتم هجری در مدینه نازل شد و حضرت، پیش از این تاریخ همسران
خویش را به عقد خود درآورده بود و پس از این هم خداوند به پیامبرش دستور
داد که اجازه ندارد زنانش را طلاق دهد و به جای آنان زنان دیگری برگزیند.
اگر پیامبر(ص) در پی ارضای غرایز نفسانی بود، می باید در سنین جوانی به این
کار مبادرت می کرد؛ این غریزه از آغاز بلوغ خودنمایی می کند و کم کم قوی
تر می شود و از سن سی و پنج یا چهل سالگی رو به کاهش می نهد، در حالی که
پیامبر اسلام (ص) تا سن بیست و پنج سالگی همسری انتخاب نکرد و پس از آن نیز
با زنی که در گذشته دوبار شوهر کرده بود، و از آن دو فرزندانی داشت و
پانزده سال از وی بزرگ تر بود، ازدواج کرد و تا آخرین لحظه عمر این همسر،
حدود بیست و پنج سال با وی زندگی نمود، بدون آن که با زن دیگری رابطه
زناشویی برقرار سازد و تا سن پنجاه و سه سالگی، جز یک همسر نداشت؛ این در
شرایطی بود که تعدد زوجات در آن محیط امری عادی محسوب می شد.
«جان دیون پورت» (30) می گوید: «آیا ممکن است مردی که به شهرت توجهی بسیار
دارد، در چنان کشوری که تعدد زوجات عمل عادی محسوب می شد، برای مدت بیست و
پنج سال به یک زن قانع باشد، آن هم پانزده سال از او بزرگ تر؟!
اگر آن حضرت زنباره بود، باید جهت گیری وی در گزینش همسر رنگ رخسارة آنان
می بود و با زیباترین دوشیزگان که در اوان جوانی به سر می بردند، ازدواج می
کرد، نه زنان بیوه و یتیم دار.
از جمله اهداف ازدواج های پیامبر (ص)، کسب قدرت سیاسی و اجتماعی برای تبلیغ، رشد و گسترش اسلام است.
رسول خاتم (ص) حمایت از محرومان و واماندگان را از اصول آیین نجات بخش خویش قرار داد. آیه های قرآن به
گونه های مختلف مردم را به حمایت از واماندگان، محرومان و یتیمان فرا می
خواند و رسول اکرم هم در فرصت های مناسب مردم را به این کار خدا پسندانه
تشویق می نمود و در عمل برای مردان بیچاره و وامانده در کنار مسجد صفه را
بنا نهاد و حدود هشتاد نفر از آنان را در اینجا سکنی داد. اما دربارة زنان
با توجه به موقعیت آنان، این گونه راه حل ها برای رهایی آنان از مشکلات
پسندیده نبود، رسول خدا(ص) برای زنان راه حل دیگری در نظر گرفت؛ آن حضرت از
فرهنگ آنان و راه حل چند همسرداری که بازتاب شرایط اجتماعی این منطقه بود،
بهره جست و مردان مسلمان را تشویق نمود که زنان بی سرپرست و دارای یتیم
را به فراخور حالشان، با پیوند زناشویی به خانه های خویش ببرند تا آنان و
یتیمانشان از رنج بی سرپرستی و تنهایی و فقر مالی و عقده های روانی رهایی
یابند.
دلیل دیگر اینکه آن زمان مردم با کنیزان ازدواج نمی کردند ، پیامبر (ص) با دو کنیز ازدواج کردند تا به مردم بگویند که کنیزان نیز حق آزاد شدن و ازدواج دائم دارند.
در اسلام پسرخوانده حکم پسر واقعی را نداردو زن پسرخوانده بر مرد محرم
نیست، در حالی که در جاهلیت احکام پسر واقعی را به پسر خوانده سرایت می
دادند و زن وی بر مرد محرم بود، اسلام این حکم را باطل کرد.
رسول خدا (ص) به دستور خداوند سبحان با زینب بنت جحش، همسر مطلقة زید بن
حارثه پسر خواندة خود، ازدواج کرد تا مسلمانان به روشنی تمام بدانند که این
حکم جاهلی باطل اعلام شده است؛
منبع : مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی